- STRONA GŁÓWNA
- Aktualności
- Nieruchomości
- eAdministracja
- eMapa
- Zdrowie i medycyna
- Ważne adresy i telefony w Gminie Prusice
- Rozwój e-urzędów w 8 JST województwa dolnośląskiego
- ROZKŁAD JAZDY AUTOBUSÓW - DOWOZY I ODWOZY DO SZKÓŁ-ZMIANA ROZKŁADU OD 18.09
- Rada Miasta i Gminy
- PRZEWODNIK MULTIMEDIALNY PO GMINIE PRUSICE
- Pozyskaj dofinasowanie do przydomowych oczyszczalni ścieków!
- Organizacje pozarządowe w gminie
- Oświata w Gminie Prusice
- OGŁOSZENIA
- Ochrona środowiska
- Nabór do programu usuwania azbestu w Gminie Prusice w 2017 roku
- MŁODOCIANI
- KONKURS MELDUNKOWY - PRUSICE WSKAZUJESZ W ROZWÓJ GMINY INWESTUJESZ!
- Strefa Ekonomiczna
- Instytucje kultury i sportu
- Informacje o Gminie
- Fundusze i projekty 2007 - 2014
- (NIE)PEŁNOSPRAWNI
- Serwis Mapowy geoPrusice.pl
Ni | Po | Wt | Śr | Cz | Pi | So |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |

(Nie)pełnosprawny Rzecznik Niepełnosprawnych
Od sześciu miesięcy jestem Rzecznikiem ds. Osób Niepełnosprawnych w Gminie Prusice. Znam temat od strony praktycznej, ponieważ sam już 9 lat poruszam się na wózku.
Zawsze byłem niespokojnym duchem i typem sportowca. Całe dzieciństwo spędziłem na boiskach grając w piłkę nożną i koszykówkę. Naturalną koleją rzeczy był wybór wyższej uczelni - Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Na studiach, jako instruktor snowboardu i kitesurfingu, rozwijałem sportowe pasje. Jednak pewnego dnia wypadek przerwał wszystko. 31 sierpnia 2002 roku podczas wakacji na Helu doznałem złamania kręgosłupa. Diagnoza była szybka - paraplegia i wózek inwalidzki. Miesiące żmudnej rehabilitacji, nauka "życia od podstaw" w nowych warunkach i patrzenia na świat z zupełnie innej perspektywy mogłyby zniechęcić i załamać. Ale każdy, kto kiedyś trenował wie, że sport rozwija nie tylko mięśnie, ale i umysł. Reżim treningowy uczy wytrzymałości zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Po 2 latach ciężkiej pracy udało mi się wrócić na uczelnię, uzyskać dyplom, a także wrócić do sportu. Dziś, jako zawodnik tenisa ziemnego i koszykówki na wózkach, dalej rozwijam swoje pasje, realizuję cele i spełniam marzenia. Zawsze powtarzam: ja się nie zmieniłem, zmienił się jedynie mój sposób poruszania. A jako Rzecznik ds. Osób Niepełnosprawnych staram się takie myślenie zakorzenić też w innych niepełnosprawnych oraz wszystkich mieszkańcach Naszej Gminy.
Poznanie odmienności jako przedmiot obowiązkowy
18 listopada przyjechałem do Zespołu Szkół im. Henryka Sienkiewicza na zaproszenie Pani Dyrektor Doroty Borowieckiej. Z okazji Międzynarodowego Dnia Tolerancji zorganizowano tam spotkanie z uczniami dotyczące osób niepełnosprawnych.
Po krótkiej opowieści o tym, jak trafiłem na wózek i jak to jest być osobą niepełnosprawną, dzieci zalały mnie falą pytań. Interesowało ich wszystko. Jak się ubieram? Jak mieszkam? Jak się poruszam? Czy jeżdżę samochodem? A nawet jak szybko jeżdżę? Zaskakujące było dla nich, że mimo iż poruszam się na wózku, jestem samodzielny i nie potrzebuję na co dzień pomocy innych. Dużo pytań dotyczyło też sportu niepełnosprawnych. Nawet dorośli nie wiedzą jak wyglądają zawody koszykówki na wózkach, więc takie pytania np. jak rzucam piłkę i czy gram w piłkę nożną, są dla dzieci naturalne. Oczywiście w piłkę nożną nie gram, jednak dzięki temu mogłem powiedzieć trochę o ampfootballu, czyli piłce nożnej dla osób po amputacjach lub z wadami kończyn, którzy grają o kulach (ampfutbol.pl).
Zasób sportów dla osób niepełnosprawnych jest wielki: tenis ziemny i stołowy, koszykówka, rugby, siatkówka, szermierka, handbike (rowery napędzane siłą rąk), monoski, żeglarstwo i kajakarstwo, podnoszenie ciężarów, a nawet wspinaczka czy spadochroniarstwo - wybór zależy od zainteresowań, stopnia niepełnosprawności i przede wszystkim od chęci.
"Niepełnosprawny" savoir- vivre
Kolejną sprawą poruszaną przeze mnie był stosunek do osób niepełnosprawnych. Mówiłem dlaczego warto traktować osoby niepełnosprawne zupełnie normalnie, jak każdego chodzącego człowieka. Często spotykam się z zażenowaniem rozmówców, gdy powiedzą "Chodź do nas!", "Co tak stoisz?". Osoby na wózkach właśnie tak do siebie (i o sobie) mówią, więc nie jest to w żadnej mierze faux pas - nikt się za to nie obraża. Ba, nawet nie zwraca na to uwagi. Niezręczna sytuacja wynika z późniejszego przepraszania i próby wyjaśniania sytuacji. Dopiero wtedy osoba na wózku ma poczucie "innego" traktowania. Dlatego warto nauczyć dzieci właśnie takiego "naturalnego" podchodzenia do osób niepełnosprawnych.
Praca domowa- tolerancja na co dzień
Dzieci w szkole podstawowej chłoną najwięcej wiedzy. Najłatwiej i najnaturalniej nauczyć je takich podstawowych zachowań jak akceptacja, empatia czy pomoc innym, ale też łatwo wpoić złe nawyki. Dlatego tak ważne są rozmowy o niepełnosprawności i odmienności. Ogrom pytań i żywe zainteresowanie uczniów daje wyraźnie do zrozumienia, że temat jest ważny i niewyczerpany. Dlatego też już zapowiedziałem swój udział w organizowanym Dniu Sportu oraz Dniu Osoby Niepełnosprawnej. Wtedy będę mógł pokazać w praktyce jak wygląda np. tenis na wózkach, a dzieciaki jeszcze lepiej zrozumieją, że niepełnosprawni to ludzie, tacy jak inni.
Wszystkich zainteresowanych tematyką niepełnosprawności oraz sportu osób niepełnosprawnych zapraszam do zapoznania się ze stroną internetową Gminy Prusice (www.prusice.pl/nie-pelnosprawni,646,art.html)
Maksymilian Szary